قیام امام حسین علیه السلام

س1: آیا خروج حضرت سید الشهداء علیه السلام به سمت کربلا طبق اعتماد به همین شرایط امور ظاهری بود یا این که ایشان عالم به مصیبت‌ها بودند و وظیفه امامتشان چنین حکمی می­کرد؟

ج: خدا این وظیفه را برای ایشان معین کرد، اوضاع به جایی رسیده بود و خطر این‌قدر نزدیک به حذف اسلام شده بود که اگر این اتفاق نمی‌افتاد بنی­‌امیّه همه اسلام را از بین می‌بردند. لذا قرعه به نام ایشان افتاد، خدا به ایشان هم شرایطش را داده بود، ایشان هم خوب انجام داد و تا به امروز برکات و آثارش نصیب ما هم شده است.

اگر او نبود هیچ چیز نبود. لذا این را باید محکم نگه داشت. ما را تا اینجا آورده و من بعد هم همین بناست ما را ببرد، و الّا این نباشد نه ما هستیم و نه اسلام، لذا این دستور خداست. طرّاحش خدا بود، غیر از این نمی‌شد. باید یک کاری انجام می­‌گرفت که با همه انسان‌ها سر و کار داشته باشد، این کار با عاطفه است، پول نمی­‌خواهد. هیچ چیز نمی­­‌خواهد. یهودی‌ها گریه می­‌کنند، مسیحی‌ها گریه می­‌کنند، توده‌­ای ­ها گریه می‌­کنند. خدا یک همچنین برنامه‌ای را پیاده کرد و الّا شما می­­‌بینید مسجد هست فایده ندارد، قرآن هم هست فایده ندارد، اما این کار همه را راه می­‌اندازد حتی دزد و جنایتکار و قمار باز و عرق خور همه با یک پیراهن مشکی و یک زنجیر راه می‌­­افتند، محرم که تمام می­‌شود در تور امام حسین علیه السلام می­افتند، توبه می‌­کنند و نماز و روزه و همه چیز را شروع می‌­کنند. دوباره سال آینده      می­‌چرخد. کسانی که تازه شدند در تور می­افتند ان شاء الله و این ادامه دارد. لذا بر ماست که این را حفظ کنیم.

این که بعد از منبرها روضه می­‌خوانند نکته‌­اش همین است، این باید حفظ شود، این که حفظ شود توده عوام و بی­‌سوادها هم این را دارند. دوباره سال بعد هم سیاهی بالا برود می‌­­آیند. فرد خسته هم نمی­­‌شود هر چه سنش بالا می­‌رود علاقه بیشتر پیدا می­­‌کند و می­­‌گوید من دارم می­­‌روم اوضاعم خراب است حضرت شفیع ما شود و بازار گرم می­‌شود. این را باید محکم نگه داشت.

س2:  چه عاملی باعث شد که حضرت سیدالشهداء علیه السلام توسط شیعیانش به شهادت برسد؟

ج: کدام شیعه ایشان را کشت؟ چرا نسنجیده حرف زدی؟ دشمن می­‌کشد، شیعه که نمی­‌کشد. امام حسین علیه السلام عمداً کوفه را انتخاب کرد، چون یگانه شهری که شیعه نشین بود کوفه بود، همه شهرها سنی بودند. عمداً این­جا آمد. اگر همان مدینه قیام می­‌کرد کشته می­‌شد مثل ائمه بقیع علیهم السلام می­‌شد، دست وهابی‌­ها می‌­افتاد و از کار می­‌افتاد. عمداً آن­جا آمد، با تمام اوضاع خودش را به آن­جا رساند و همان­جا توقف کرد. شیعه هم ایشان را نکشت، دشمنان کشتند. آن­‌ها کوفه را چون شیعه نشین بود بستند، اجازه ندادند کسی بیرون بیاید، می­‌دانستند که اگر بیرون بیایند کمک می­‌کنند جنگ طول می‌کشد لذا راه‌­ها بستند و نگذاشتند کسی بیاید، فقط حبیب بن مظاهر  با یک غلام و مسلم ابن عوسجه و دو سه نفر بیشتر نتوانستند بیایند. راه را بستند. بنابراین آن­‌ها از شام آمدند و کشتند.

س3: این سی هزاری نفری که جمعیت لشکر بود ظاهراً چهار هزار تا را عمرسعد از کوفه آورده بود، آیا این نقل­‌ها اشتباه است؟

ج: نه، شهر کوفه همه‌­اش شیعه نبود، کوفه سنی هم داشت. حاکمش سنی بود. اعوان و انصارش سنی بودند. اما اجمالاً شیعه نشین بود، اما آن‌ها هم بودند دیگر.

س4: یعنی طوری بود که چند هزار تا هم از غیرشیعه داشته باشد؟

ج: به هر حال از شام هم نیرو آوردند. شامی­‌ها دشمن بودند، جدی می­‌جنگیدند، ولی آن­‌ها ممکن بود جدی نجنگند، چون قبول داشتند. این­‌ها دلشان با امام حسین علیه السلام بود امّا شمشیرشان با آن‌­ها بود.

س5: این روایت که از حضرت سجاد علیه السلام نقل شده که درباره قاتلین فرمودند:«کلٌ یتقرّبون الی الله بدمه»[1]، اگر درست یادم باشد، این هم احتمال دارد؟

ج: آن‌ها اهل تقرّب و این حرف­‌ها نبودند، شتر را با بارش می‌­خوردند. این­‌ها درست نیست. (بنی‌امیّه) پول می­‌دادند دیگر. با پول آمدند. 

س6: علت این همه قساوت دشمنان اهل بیت علیهم السلام در مورد خاندان پیامبراکرم صلی الله علیه و آله چیست؟ در حالی که در جنگ‌های دیگر حتی با کفّار روم و ایران و غیره چنین قساوتی را از خودشان نشان ندادند؟

ج: چون در اول ظهور اسلام پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله با عرب‌­ها جنگید، و از آن­‌ها کشت، البته خود پیامبر­اکرم صلی الله علیه و آله آدم نمی­‌کشت، چون عرب­‌ها کینه­‌توز بودند، اگر از یک قبیله یک نفر را میکشت هیچ کدام ایمان نمی­‌آوردند، لذا ایشان دست خود را بست و شمشیر را به امیرالمؤمنین علیه السلام داد، او می­‌کشت، راه دیگری هم نبود. اگر شمشیر نبود آن­‌ها پیامبر را کشته بودند، چون خدا امیرالمؤمنین علیه السلام را برای همین ساخت، او شمشیر پیامبر بود، خدیجه سلام الله علیها مال داشت خرج کرد، امیرالمؤمنین علیه السلام هم شمشیر، لذا بنی­‌امیّه با علی علیه السلام دشمن شدند، به خصوص حضرت امیر علیه السلام در جنگ بدر خیلی از دانه درشت­‌های بنی­‌امیّه را کشت، از بت پرست­هایی که مسلمانان (در جنگ بدر) کشتند نصف آن­‌ها را امیرالمؤمنین علیه السلام به تنهایی کشت، باقی را دیگر مسلمانان کشتند، لذا با ایشان دشمن بودند. تا پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله زنده بود کاری نمی­‌توانستند بکنند، منتظر بودند تا پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله برود همه از اسلام برگردند، چون در فتح مکه مردم از ترس شمشیر گفتند: « اشهد ان لا اله الا الله» ولی دلشان نگفت. در نهج البلاغه حضرت امیر علیه السلام فرمودند: مردم از اسلام برگشتند و این خطرش خیلی بیشتر از امامت من بود، فرمودند: من امامت را رها کردم سراغ این­‌ها آمدم، اگر ایشان نبود باز کار درست نمی‌­شد، آنجا هم دید اسلام دارد از بین می‌­رود، کمک کرد تا آن­‌ها از بین رفتند، بنابراین با ایشان و نسل ایشان دشمن شدند، چون یک نفر بیشتر نبود، او را کشتند و شهید کردند اما درست نشد، بچه­‌هایش را هم کشتند، نکته­‌اش این بود.

س7: برای افزایش معرفت نسبت به حضرت اباعبدالله علیه السلام چه کنیم؟

ج: باید از بالا باید شروع کنیم، همه این‌ها یک جور هستند، اگر گناه نکنی معرفتت به خدا و پیغمبر و امام بیشتر و بیشتر می‌­شود.

س8: نیّت ما از هیأت رفتن چه چیزی باشد؟                                                                                              ج: اقامه عزای امام حسین علیه السلام ، هر جا که چادر و پرچم عزا زدند و نیتشان این است که می­‌خواهند اقامه عزا بکنند، جای خوبی است. اما خدای نکرده یک وقت بچه بازی و مانند این­‌ها نباشد. نیت عزاداری باشد، نه این که طبل و سنج و ارکستر بزنند، بلکه جمع شوند دور هم برای مصیبت امام حسین علیه السلام گریه و عزاداری کنند، منظور این است، این خیلی خوب است.

س9: آیا مهم است که مداح آن خوب می­‌خواند؟ یعنی در انتخاب هیأت می­‌تواند مؤثر باشد؟

ج: بله، اگر در هیأت از آن آوازها بخوانند باید بروی ارکستر بیاوری، ارگ بزنی، این­‌ها به درد امام حسین علیه السلام نمی­‌خورد، باید یک جوری بخواند که ایجاد حزن بکند نه آنکه دلنگ دلنگ بکند حواس شما را پرت ­کند آن‌وقت اثر عزاداری را خراب می­‌کند. لذا کار خوبی کردند که این شیپور و امثال این­ها را کم کم محدود کردند، مردم عَلَم بلند می­‌کردند مبتلا به فتق می‌­شدند، باید ایجاد حزن کرد این را همه  گفته‌­اند نه چیزهای دیگر. آن عکس­‌هایی که می­‌گذاشتند این­ها پیله­‌هایی بود که بسته شده بود، صافش همان اقامه عزا با گریه کردن است.

س10: سینه هم بزنند؟

ج: سینه زدن هم عیب ندارد، اما لخت نشوند و در خیابان بیایند، زن­‌ها را دنبال خودشان راه بیندازند. این درست نیست.

س11: اگر در موقع روضه خواندن گریه­‌مان نمی­‌گیرد چه کار کنیم؟

ج:عیب ندارد، مثل آن­‌هایی که گریه می‌­کنند خودت را شبیه آن­ها بکن، اظهار تأثّر بکنی شریک هستی[2]، بعضی‌ها غدّه‌­های اشکی­شان از نظر فیزیکی خراب می‌­شود، عیب ندارد، آب در آن غدّه‌­ها نیست هر چه هم فشار می‌­آورند نمی­‌شود که اشک بیاید، تشبّه به باکی­‌ها کافی است.

س12: این نشانه قساوت قلب نیست؟

ج: نه، همیشه این­گونه نیست.

س13: آیا گریه به خودی خود برای رشد ایمان موضوعیت دارد؟

ج: سبب ارزانی است، همه هم دارند، بهترین راه است.

س14: صفت کثیرالبکاء یعنی چه؟

ج: زیاد گریه می­‌کردند، یا در مصائب امام حسین علیه السلام یا در پیشگاه خدا.

س15: بعضی وقت‌ها که داخل مجالس روضه یا مسجد یا سخنرانی هستیم حالتی خوبی داریم وتصمیم های خیلی خوبی می­‌گیریم مثلاً دیگر کار بد نکنیم امّا بعد که آدم کم­‌کم می‌آید در دنیا و زندگی و خرید و فروش این حالت کم می‌­شود و اصلاً آدم سرد می­‌شود و انگار نه انگار مسجدی رفته، روضه‌ای رفته، همان زندگی عادی‌اش را می­‌کند که در بینش گناه هم صورت می­‌گیرد، چه کار کنیم آن حالت داخل مسجد حفظ شود و بیرون هم آن حالت را داشته باشیم؟

ج: این­‌ها مال ضعف ایمان است، علامت ضعف ایمان است که انسان وقتی پای موعظه می­‌نشیند حالش خوب می‌­شود و گناه نمی­‌کند. بعد کم‌کم حرارتش کم می­‌شود مشغول گناه هم می­‌شود، اگر در اثر ترک گناه ایمان را تقویت کنیم این مشکل حل می­‌شود.

س16: واقعه عاشورا در چه فصلی از سال بود؟

ج: در آن مکانی که اتفاق افتاد فصل­‌هایش همیشه تابستان است، زمستان ندارد.

مجموعه پرسش‌ها و پاسخ‌هااز استاد اخلاق و معرفت حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه