متن جلسه درس اخلاق
ارتباط توبه و تقوا
بسم الله الرحمن الرحیم
قرائت[1] آیات مبارکه سوره روم(30- 33)
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لاَ تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ * مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِیمُوا الصَّلاَةَ وَ لاَ تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ * مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کَانُوا شِیَعاً کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ * وَ إِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِیقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ *
موضوع بحث : ارتباط توبه و تقوا
بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیرُموفق و معین؛ ثم الصلاة و السلام علی أشرف الأنبیاء و المرسلین، حبیب إله العالمین، أبیالقاسم محمد صلی الله علیه و علی أهل بیته الطاهرین المعصومین، من الآن إلی قیام یوم الدین؛ سیّما بقیة الله فی الأرضین.
« أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَ اتَّقُوهُ ». خدای متعال توسط قرآنِ کریم و آیاتی که نازل کرده است بتپرستها را دعوت میکرد که به طرف خدا برگردند و به جای بت، خدا را قرار بدهند و بعد از اینکه بتپرست بودند خداپرست بشوند. اما این برگشت یک شرطی دارد، و آن اینکه حالا که برگشتند چه کار کنند؟ ما سابقاً بت میپرستیدیم حالا میگوییم خدا را میپرستیم، این برگشت است دیگر، همین کافی است؟
شرایط توبه
خدا گفت: نه، « وَ اتَّقُوهُ »، باید در حالی که برگشت کردی گوش به حرفش هم بدهی، نماز بخوانی، روزه بگیری، دروغ نگویی، ظلم نکنی و همه دستورات را پیاده کنی این میشود برگشت و الّا از اصل هم برگردی اما بدون اینها این برگشت نیست، این توقف است. بنابراین مسأله تقوا بعد از تغییر و تبدیل باور که همان تبدیل بتپرستی به خداپرستی میباشد، همراه این خداپرستی باید « وَ اتَّقُوهُ »، یعنی تقوا را مراعات کنید و این کافی نیست که من بتپرست بودم حالا بگویم خداپرست شدم، نه، باید نماز هم بخوانم، باید تمام واجبات را در زمان و در مکان خودش انجام بدهم و همه محرمات را در زمان و مکان خودش ترک کنم، این را میگویند: « مُنِیبِینَ إِلَیْهِ »، آنوقت ما به طرف خدا با چمدان پر رفتهایم، اول گفتیم خدا و بعد هم وظیفه را انجام دادهایم چون تنها گفتن خدا کافی نیست، خدا حرف دارد.
خدا میخواهد آدمهای روی زمین را اصلاح کند. اصلاح هم به نماز و روزه است و الّا باور خالی فایده ندارد، آدم میبیند خیلی از غربیها امام حسین علیه السلام را خیلی دوست دارند یا بعضیها عاشق قمر بنی هاشم علیه السلام هستند این کافی نیست. هم اصل خراب است هم فرع، اگر راست بگویند باید برگردند به خدا و هر چه او گفته است انجام بدهند این را میگویند اِنابهی به طرف خدا و « وَ اتَّقُوهُ »، وقتی هم برمیگردید باید گوش به حرفش بدهید، مرتب نماز بخوانید، دروغ نگویید، دزدی نکنید، اصلا گناه نکنید، همه اینها را انجام بدهید آنوقت آن « مُنِیبِینَ إِلَیْهِ » میشود، و الّا خدا آن برگشت را میخواهد چه کار کند، خدا میخواهد فرد فرد آدمها را تربیت کند، تربیت به این است که کارهای بد را انجام ندهند و کارهای خوبی که برای تقویت ایمانشان لازم است انجام بدهند آنوقت درست میشود، بنابراین خیلی مختصر و کوتاه فرمود از بتپرستی برگردید به طرف خداپرستی اما درحال برگشت به خداپرستی باید تقوا را مراعات کنید، خودتان را از مخالفت فرمان حفظ کنید، همه کارهای واجب را انجام بدهید، حرام را هم ترک کنید. نمیشود از آشپزی فقط آشخوردنش را یاد گرفت، برگشت یعنی تقوا. بنابراین بدون تقوا اصلا برنگشتهایم، سر جای خودمان هستیم، لذا خدای متعال این تقوا را مرتبا در قرآن میگوید که ما یادمان نرود، برگشت و ارتباط و توبه و همه چیز مقرون به تقوا و اطاعت فرمان باید باشد.
دوستان خدا
آنچه که آدمها را میسازد تقواست، لذا خدا گفته بدون تقوا نمیشود بیایی، بیایی یک آدم عوضی آمدی من هم قبول نمیکنم، تقوا آدم را سالم و صاف تربیت میکند آنوقت خدا آدم را میپسندد، لذا تقوا را دوست دارد. خداوند دو تا آیه فرستاد و اعلام کرد من دو گروه را خیلی دوست دارم، یکی انسان باتقوا؛« إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ »؛[2] خدا فرمود متقین را دوست دارد که دیگران هم بفهمند تشویق شوند تقوا را پیاده کنند. دوم اگر خدای نکرده آلودهای یا بعد آلوده شدی« إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ »[3] آنهایی که وقتی خراب شدند زود برگردند و خود را اصلاح کنند این را هم خدا دوست دارد، اما اگر برنگردی که خودت را اصلاح کنی خدا بدش میآید، عمر که بگذرد خطر پیش میآید، بنابراین تقوا آن است که اگر فرد گناه کرد فورا توبه کند، این را خدا دوست دارد، نه اینکه بگذارد سرپیری توبه کند، آنهم به پیری نرسد و بمیرد. بنابراین تقوا اینقدر مسأله مهمی است که خدا اعلام کرده من آدم با تقوا را دوست دارم و از آدم بیتقوا بدم میآید.
تقوا، وظیفه همگانی
بنابراین ما همیشه باید برگردیم به اصل که همان خداپرستی است اما همراهمان چمدان تقوا هم باشد. هر کسی هستی، هر شغلی داری فرقی نمیکند، این لازم است، خدا این چمدان تقوا را میخواهد، اگر پزشک هستی باید داشته باشی، مهندسی باید داشته باشی، طلبهای باید داشته باشی، مرجع تقلیدی باید این را داشته باشی، اگر مرجع هم پایش را کج گذاشت؛ تقوا را از دست داد، خدا بدش میآید. خدا گفته است دیگر حق نداری از او تقلید کنی، چون یکی از پایههای عمده تقلید از بین رفته است، آن چیست؟ عدالت، خدا این تقوا را در تمام شئون بالا و عالیه اسلام شرط کرده است، امام باید معصوم باشد، جانشینش هم باید عدالت داشته باشد، امام جمعه باید عادل باشد، امام جماعت باید عادل باشد، همه اینها باید عادل باشند. عدالت در اینها شرط است و این مال این است که همه حواسشان جمع باشد بروند به طرف عدالت یعنی تقوا را مراعات کنند. حالا فردی بگوید من مرجع هستم و لازم نیست تقوا را مراعات کنم این نمیشود، از داخلِ آن، مشکلات در میآید. لذا گفته اینها هم باید با تقوا باشند چون امر و نهی شان نافذ است، ممکن است چپ و راست بگویند، مردم را به زحمت بیاندازند، باید از طریق تقوا خارج نشوند، وقتی طبق دستور خدا حرف بزنند مشکل حل است، بنابراین اگر ما بخواهیم محبوب خدا قرار بگیریم اول باید تقوا را مراعات کنیم، تقوا هم یک جوری است که دستورات لازمه را داده و همه شئون زندگی را اصلاح میکند. یک جا را تاریک و بد نمیگذارد باشد، چون خدا دستوراتش پیاده شود همه نواحی را روشن میکند.
بنابراین همه باید تقوا داشته باشیم یکی هم برود دنبال نجاری ما هم باید برویم دنبال درس خواندن، و الّا برویم دنبال درس خواندن بدون تقوا، خدا دوست ندارد، برکت هم ندارد، آدم به جایی هم نمیرسد، آخر این درس باید تقوا باشد تا به دین خدا خدمت کنیم، به مسلمانها خدمت کنیم، نتیجه علم این است و الا ما بخواهیم به خودمان خدمت کنیم از جاده تقوا خارج شدهایم و مشکلات پیش میآید. امیدواریم خدای متعال توفیق تقوا در هر حالی به همه ما کرامت کند، اگر هم خدای نکرده ناقص است و اوضاع خراب است، زود برگردیم به سوی خدا تا شرایط تقوا را دست بگیریم ان شاء الله.
رمز عظمت معصومین علیهم السلام
خدا اینهمه نسبت به حضرات معصومین علیهم الصلاة و السلام اظهار علاقه و محبت میکند به خاطر آن چمدان عصمتشان است و ذرهای مخالفت فرمان خدا را نمیکنند ،حتی جایی که خطر جانی باشد میروند و این خیلی ارزشمند است. ولی بعضیها سعی میکنند به خطر نزدیک نشوند، ولو فرمان خدا است در میروند، آنجایی که منفعت داشته باشد هستند آنجا که احساس میکنند ضرر مادی و مالی دارد فرار میکنند. این ارزش ندارد، لذا خدا برایشان اهمیتی قائل نشده است، ولی برای حضرات علیهم السلام خیلی ارزش قائل شده، اگر شما مرور کنید میبینید کجاها در فکر اینها و به یاد اینها بوده، از آنها تجلیل کرده، تعظیم کرده، به مردم گفته اینها را دوست داشته باشید گوش به حرفشان بدهید، بارها گفته است، همه اینها مال یک چیز است اینها از همه بندههای خدا بندهتر بودند، بعضیها پیشنهاد کردند به پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله که محل نشستن شما یک خُرده ساده است و با پیغمبری جور در نمیآید مثلا باید یک پله بالاتر بنشیند، ایشان گفت من اَعبَد از همه شما هستم، شما بنده هستید من بندهتر هستم، لذا باید همینجا بنشینم.[4] آن مقام نباید آدم را بزرگ بکند، مقام باید بندگی را بیشتر کند، پیغمبری! باش ، امامی! باش، امام را خدا دوست دارد چون از همه بندهتر است،[5]بنابراین افتاده جلو که ما را هم بنده و بنده تر قرار بدهد ان شاء الله، بنابراین یادمان نرود در این کتابها که ما میخوانیم این حرفها نیست، ننوشتهاند، نه در صرفش، نه نحوش، نه در منطقش، این حرفها نیست، این حرفها را از درس جدا نگه داشتهاند، اما در قرآن و حدیث است. ما از آنها باید یاد بگیریم، اینجا فقط درس خالی است. اگر فقط از این راه برویم درس خالی نصیبمان میشود. آن دومی که مهمتر است جا میماند، هم خودمان خراب میشویم و هم مردم را دعوت به خرابی میکنیم. تمام فرقههای باطل توسط آدمهایی که درس خواندهاند درست کردیم چون که بیچارهها مردم عادی سواد ندارند، هیچ نجاری نیامده فرقه درست کند، هیچ آهنگری نیامده چون بلد نیستند، ولی ما بلد هستیم، یک چیزهایی را به هم ببافیم فرقه درست کردیم. حتی بهائیت وهابیت را، همه اینها را آدمهایی که درس خواندهاند درست کردند. بنابراین اگر درس منهای تقوا شد فرقههای باطل از داخل آن در میآید. اما اگر گوش به حرف خدا دادیم « نُورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشَاءُ »،[6]هم این دنیا میشود بهشت و هم آخرت ان شاء الله. امیدواریم خدای متعال به همهمان توفیق مرحمت کند کنار درس و کتاب تقوا را همیشه حاضر و ناظر داشته باشیم ان شاء الله، نثار ارواح طیبه همه اهل تقوا و کسانی که سرحلقه اهل تقوا بودند سه صلوات بفرستید.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
درس اخلاق عالم ربانی حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه
مدرسه علمیه صاحب الأمر عج- 22/10/1390
[1] - در ابتدای هر جلسه اخلاق آیاتی از قرآن کریم قرائت میشود.
[2] - توبه، ۴
[3] - بقره، ۲۲۲
[4] - ... قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ مَرَّتِ امْرَأَةٌ بَذِیَّةٌ بِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ هُوَ یَأْکُلُ وَ هُوَ جَالِسٌ عَلَى الْحَضِیضِ فَقَالَتْ یَا مُحَمَّدُ إِنَّکَ لَتَأْکُلُ أَکْلَ الْعَبْدِ وَ تَجْلِسُ جُلُوسَهُ فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِنِّی عَبْدٌ وَ أَیُّ عَبْدٍ أَعْبَدُ مِنِّی قَالَتْ فَنَاوِلْنِی لُقْمَةً مِنْ طَعَامِکَ فَنَاوَلَهَا فَقَالَتْ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا الَّذِی فِی فِیکَ فَأَخْرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله اللُّقْمَةَ مِنْ فِیهِ فَنَاوَلَهَا فَأَکَلَتْهَا قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَمَا أَصَابَهَا بَذَاءٌ حَتَّى فَارَقَتِ الدُّنْیَا. (کافی، ج،6 ص271)
[5] - ... عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیهما السلام قَالَ لِلْإِمَامِ عَلَامَاتٌ یَکُونُ أَعْلَمَ النَّاسِ وَ أَحْکَمَ النَّاسِ وَ أَتْقَى النَّاسِ وَ أَحْلَمَ النَّاسِ وَ أَشْجَعَ النَّاسِ وَ أَسْخَى النَّاسِ وَ أَعْبَدَ النَّاسِ وَ یُولَدُ مَخْتُوناً وَ یَکُونُ مُطَهَّراً وَ یَرَى مِنْ خَلْفِهِ کَمَا یَرَى مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لَا یَکُونُ لَهُ ظِلٌ وَ إِذَا وَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ وَقَعَ عَلَى رَاحَتَیْهِ رَافِعاً صَوْتَهُ بِالشَّهَادَتَیْنِ وَ لَا یَحْتَلِمُ وَ تَنَامُ عَیْنُهُ وَ لَا یَنَامُ قَلْبُهُ وَ یَکُونُ مُحَدَّثاً وَ یَسْتَوِی عَلَیْهِ دِرْعُ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ لَا یُرَى لَهُ بَوْلٌ وَ لَا غَائِطٌ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ وَکَّلَ الْأَرْضَ بِابْتِلَاعِ مَا یَخْرُجُ مِنْهُ وَ تَکُونُ رَائِحَتُهُ أَطْیَبَ مِنْ رَائِحَةِ الْمِسْکِ وَ یَکُونُ أَوْلَى بِالنَّاسِ مِنْهُمْ بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَشْفَقَ عَلَیْهِمْ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِمْ وَ یَکُونُ أَشَدَّ النَّاسِ تَوَاضُعاً لِلَّهِ جَلَّ ذِکْرُهُ وَ یَکُونُ آخَذَ النَّاسِ بِمَا یَأْمُرُ بِهِ وَ أَکَفَالنَّاسِ عَمَّا یَنْهَى عَنْهُ وَ یَکُونُ دُعَاؤُهُ مُسْتَجَاباً حَتَّى إِنَّهُ لَوْ دَعَا عَلَى صَخْرَةٍ لَانْشَقَّتْ بِنِصْفَیْنِ وَ یَکُونُ عِنْدَهُ سِلَاحُ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ سَیْفُهُ ذُو الْفَقَارِ وَ یَکُونُ عِنْدَهُ صَحِیفَةٌ یَکُونُ فِیهَا أَسْمَاءُ شِیعَتِهِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ صَحِیفَةٌ فِیهَا أَسْمَاءُ أَعْدَائِهِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ تَکُونُ عِنْدَهُ الْجَامِعَةُ وَ هِیَ صَحِیفَةٌ طُولُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فِیهَا جَمِیعُ مَا یَحْتَاجُ إِلَیْهِ وُلْدُ آدَمَ وَ یَکُونُ عِنْدَهُ الْجَفْرُ الْأَکْبَرُ وَ الْأَصْغَرُ إِهَابُ مَاعِزٍ وَ إِهَابُ کَبْشٍ فِیهِمَا جَمِیعُ الْعُلُومِ حَتَّى أَرْشِ الْخَدْشِ وَ حَتَّى الْجَلْدَةِ وَ نِصْفِ الْجَلْدَةِ وَ ثُلُثِ الْجَلْدَةِ وَ یَکُونُ عِنْدَهُ مُصْحَفُ فَاطِمَةَ علیها السلام. (من لایحضره الفقیه، ج4، ص418)
[6] - نور، ۳۵