عمل عالم

س۱: «یَا هِشَامُ قَلِیلُ الْعَمَلِ مِنَ الْعَالِمِ مَقْبُولٌ مُضَاعَفٌ وَ کَثِیرُ الْعَمَلِ مِنْ أَهْلِ الْهَوَى وَ الْجَهْلِ مَرْدُودٌ»[1]

 ج: یکی از واجبات یاد گرفتن وظایف و احکام است، واجب است که آدم‌ها بروند نماز صحیح خواندن را یاد بگیرند، روزه صحیح گرفتن را یاد بگیرند. سایر واجبات چیست یاد بگیرند تا بعد به چیزی که یاد گرفته‌اند عمل کنند و الّا یاد نگیرند نمی‌فهمند (که این عمل) واجب است و عمل نمی‌کنند یا حرام است و عمل می‌کنند.

بنابراین اولین واجب شرعی این است که مسلمان وظایف واجب و حرامش را یاد بگیرد. این واجب را خیلی‌ها عمل نمی‌کنند. یعنی جاهل به احکام می‌شوند. بلد نیست نماز چه جوری است لذا نخوانده است و نمی‌خواند. بلد نیست روزه چه جوری است جاهل است. کسانی که بلد هستند نصف راه را رفته‌اند. نماز صحیح را بلد است چگونه باید خواند نصفش را رفته‌اند، راه نصفه شده است. نصف دیگرش عمل کردن است. کسانی که بلد نیستند هیچ کاری نمی‌توانند بکنند. صد در صد محروم هستند، چون بلد نیستند. اگر هم کاری بکنند غلط و باطل است چون جاهل است.

بعد از پیروزی انقلاب شرایطی فراهم شد که بعضی از ارتشی‌ها که همسایه مساجد بودند مجبور شدند مسجد بیایند، وضع خطرناک بود، همه‌چیز به هم ریخته بود. فقط مسجد و علما و این‌ها بود. این‌ها هم می‌دانستند و می‌آمدند. می‌گفتند بعضی از این ارتشی‌ها سجده که می‌رفتند سر را بلند می‌کردند اطراف را نگاه می‌کردند. بیچاره بلد نبود زیرا نماز نمی‌خوانده است. این‌ها را چون بلد نبود عمل هم انجام نمی‌داد یا اگر هم می‌داد غلط و باطل بود.

بنابراین کسانی که رفتند یاد گرفتند و بعد عمل کردند آن‌ها فقط اهل نجات هستند، اما کسانی که یاد گرفتند عمل نکردند، نه. حجت بر آن‌ها تمامتر است، عذابشان هم شاید بیشتر باشد.

س۲: این مضاعف بودن که در روایت آمده یعنی چه؟

ج: بله دیگر، نرفت یاد بگیرد، این یک گناه، عمل باید بکند، نکرد مضاعف می­‌شود (دو گناه).

پرسش و پاسخ از عارف بالله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه

مدرسه علمیه حضرت صاحب الأمر عجل الله فرجه  3/9/1390