یک آیه
ملاک لعن
س۱: مراد از آیه «أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ لاَ تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْمٍ»[1] چیست؟
ج: شما به کفّار فحش ندهید، زیرا آن ها هم به خدا فحش میدهند.
س۲: در آیه منظور خود کفّار است یا خدایان کفّار؟
ج: منظور خود کفّار است. شما به کفّار فحش میدهی، او هم خدا را قبول ندارد به او فحش میدهد. چون میداند تو خدا را قبول داری برای این که ناراحتت کند به او فحش میدهد. بنابراین تو فحش به او نده تا او فحش به خدا ندهد.
س۳: فرق این سبّ و لعن چیست؟
ج: سبّ فحش دادن است، لعن همین لعن است، کلمه لعن مانند: لعنه الله علیه.
س۴: از این که لعن اینجا ممنوع نشده میشود جوازش را استفاده کرد؟
ج: بله، جواز است دیگر. وقتی خدا هر طایفهای را لعن کرده است به ما هم یاد داده است که شما هم میتوانید مانند: «لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ»[2]، فاسقین[3]، کافرین[4]، همه اینها را میشود لعنشان کرد.
س۵: خدا مناط ظلم و کفر و ... را فرموده است چیست، امّا مصداق زید و بکر و عمرو... را نگفته است؟
ج: لازم نیست، من خودم تطبیق میکنم دیگر. او گفته ظالم ملعون است، من هم دیدم ظلم کرد لعنتش میکنم. تشخیص با خود من است.
س۶: یعنی میشود اینگونه استفاده کرد که ما هم با همان مناط میتوانیم لعن کنیم نه اینکه بر افراد تطبیق بدهیم؟
ج: ملاک است دیگر، هر کجا ملاک بود لعنش جایز است...فرقی نمیکند دیگر، فسق ملاک لعن است. هر کسی گناه کرد میشود لعنتش کرد.
پرسش و پاسخ از عارف بالله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه 21/7/1390
[1] - انعام آیه 108
[2] - أعراف آیه 44
[3] - الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ یَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقینَ هُمُ الْفاسِقُونَ * وَعَدَ اللَّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْکُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها هِیَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیمٌ (توبه آیات 67 و68
[4] - وَ لَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَ کَانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْکَافِرِینَ (بقره آیه 89