نکته اخلاقی
اعتکاف
یکی از عبادتهای بسیار بزرگ و سازنده مسئله اعتکاف در مسجد و خانه خداست به خصوص در کنار بارگاه ملکوتی حضرت رضا صلوات الله و سلامه علیه. نبیّ مُعَظّم صلی الله علیه و آله عملاً دهه آخر ماه رمضان را اعتکاف داشتند. دهه آخر رمضان را در مسجدی که در مدینه طیّبه ساخته بودند ده روز معتکف میشدند. جنگ بدر در ماه مبارک رمضان اتفاق افتاد و آن سال ایشان نتوانستند اعتکاف را انجام بدهند سال بعد قضا کردند و دو دهه در مسجد معتکف شدند.
عبادتی است خالص برای خدا، در خانه خدا، با انجام دادن کارهایی که خود خدا دستور داده است. اثرش بسیار بسیار ظاهر و زیاد است. منتهی هر کاری که خیلی فائده دارد، اثر دارد دشمن خطرناک هم در کنارش است، نباید غفلت کرد. آنهایی که مواظب بودند و اهل مراقبت بودند، زحمت که میکشیدند؛ نتیجه به دست میآورند و نتیجه را باید از دست ندهند، آنها میگفتند که بهترین نوع اعتکاف این است که انسان شب بیدار باشد (در حالی که) همه خوابند، مشغول عبادت باشد نماز، قرآن و... روز که همه بیدار میشوند شما بخواب. شیطان دیگر سراغ شما نمیآید و الّا شب بخوابی و روز بیدار باشی ممکن است دور هم که جمع میشوید مسائلی پیش بیاید که به اعتکاف شما ضرر بزند. آن سه روزی که خیلی خیلی خدای متعال ذخایر معنوی به شما خواهد داد اینها را از بین ببرد... بنابراین مهمترین کار این است که آدم سعی کند موفق به اعتکاف شود و مهمتر از آن این است که جدّی باشد که نتایج آن را از دست ندهد...
سخنرانی عارف بالله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه در جمع معتکفین
مسجد گوهر شاد حرم مطهر امام رضا علیه السلام سال 1391