قناعت

آدم زندگی را هر جوری بخواهد می‌­تواند بگذراند؛ روزی 5 تومان خرج کند، روزی 5000 تومان، روزی 50000 تومان هم می‌­شود اگر به آن مقداری که لازم است، اکتفاء کردیم و قناعت کردیم، خیلی از گناهان را مرتکب نمی‌­شویم؛ امّا اگر صبر نکردیم، دائم این در و آن در می­‌زنیم تا پول در بیاوریم یکی از این راه‌‌ها را شیطان نشانمان می‌دهد! بنابراین به­ خصوص برای هر مسلمان، بالأخص بر هر شیعه، و از بالأخص هم بالأخص­‌تر برای طلبه­­‌ها، مسئله قناعت و اکتفاء یکی از ضروریات معاش است؛ و الّا شیطان او را از این راه خارج می­‌کند. به هوای پول و پله به این طرف و آن طرف می‌­رود و دیگر از بین می­‌رود. اگر می­‌خواهیم طلبه باشیم و مروّج دین باشیم و کاری کنیم؛ یک، دو، سه، ده و هر چقدر که سعه وجودیمان اجازه می‌­دهد مردم را با خدا و دین آشنا کنیم، راهش قناعت است. اگر می­‌خواهیم به دنبال مال زیاد برویم و بعد هم زیاد خرج کنیم به درد این کار نخواهیم خورد و شیطان ما را از راه خارج می­‌کند. بنابراین مسئله قناعت یکی از مسائل بسیار مهم زندگی ماست؛ لذا امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: « القناعة کنز مال لاتنفد» یعنی قناعت سرمایه­‌ای است که تمام نمی­‌شود[1] امّا ما  می­‌خواهیم بیفتیم به خریدن و خوردن! در نتیجه زود ته آن در می‌آید! باقی را چه کار کنیم!؟ شیطان راه نشان می‌دهد که بیا آنجا پول در می­‌آید و ما هم می­‌رویم و از بین می‌رویم.

درس اخلاق استاد اخلاق و معرفت حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه

مدرسه علمیه حضرت صاحب الأمر عجل الله فرجه13/08/1389